Inleiding

Wij kunnen onze verantwoordelijkheden als mens op een betere wijze invullen dan de wijze waarop we daar nu mee bezig zijn. Mens en wereld groeien, ondanks alle goede initiatieven nog steeds verder uit elkaar. De wereld staat als levend organisme steeds meer in dienst van de mens in plaats van dat de mens in dienst staat van de wereld. Het streven naar een symbiose tussen mens en wereld moet dan ook weer hersteld worden.

Het is een dilemma om vanuit het hier en nu naar een visie voor de toekomst te groeien. Het betekent immers het bestaande in de tijd loslaten en stopzetten en het nieuwe denken invoeren. In het geval we daar geen gehoor aan willen geven, zullen er spanningen komen. Uiteindelijk zullen de vereiste veranderingen, zij het meer afgedwongen, dan toch tot stand worden gebracht.

Onze verantwoordelijkheid op deze planeet moeten derhalve op een betere wijze ingevuld moeten worden. Wij zullen ideeën moeten ontwikkelen en we zullen ons dus vrij moeten maken van oude mentale modellen, welke gebaseerd zijn op diep gewortelde veronderstellingen en generalisaties. We zullen met elkaar leren samenwerken met in acht neming van de historie en de actualiteit, waardoor we voor de wereld een toekomst zullen scheppen. Daar zal een nieuwe visie voor ontwikkeld moeten worden. En deze visie zal de basis zijn voor al ons doen en laten: onze waarden en normen, onze motivatie voor onze missies en onze samenwerking met anderen.

Deze nieuwe visie zal een planetaire visie zijn, die de de waarde van de oude wijsheid terug zal brengen in nieuwe uitdagingen.